Regen

De hele week lopen schuiven met de trainingstijden van onze ploeg, we willen alle hokken dagelijks laten trainen maar met de regen van de afgelopen dagen is dat er wel een beetje bij ingeschoten.

We zijn natuurlijk erg beperkt in tijd, werken en school maken het gewoon niet mogelijk om overdag iets te doen met de duiven. De eerste groep junioren traint in de ochtend van 6:00 tot 7:30 uur. De tweede groep dagelijks van 13:00 tot 17:00 uur. De Duivinnen mogen op de vleugels van 17:30 tot 18:15 en de doffer als laatste van 18:30 tot 19:15 uur. En als er dan net iets tussen komt dan springen we de training over, en als het slecht weer is dan korten we de trainingen in tot 20 minuten.

Een hele gepuzzel maar het is niet anders.

We hebben donderdagavond vier kanshebbers ingezet voor de tweede fondvlucht, de reis gaat naar Sens. Dat heb ik niet verteld tegen de duiven.. slechte herinneringen aan vorig jaar Sens. Mooie anekdote; Onze NL19-534 heeft toen een weekje gelogeerd in het Belgische Turnhout en na thuiskomst is meneer niet weer ingezet. Op zijn eerste vlucht van dit seizoen vliegt hij een mooie 3^e in rayon 3 tegen 2291 duiven, en tot nog toe alle vluchten prijs. Zo kan het dus ook!

We hebben één extra ingezet, een Heremans doffer, gezien de wind op de staart moet het mogelijk zijn voor deze tweejarige.

Voor de Vitessevlucht vanuit Weert zullen we tussen de 20 en 30 kanshebbers inzetten. We zullen een aantal duiven thuis houden, die kunnen wel een weekje rust gebruiken. Volgende week is het op donderdag inzetten voor de midfond en dan heb ik ze liever goed aan de start.

De verzorging deze week was matig, dat komt vooral door de regen die viel op de momenten dat de duiven moesten trainen. En als er niet getraind wordt dan wordt er ook niet gegeten, klinkt logisch toch? Verder hebben we de ploeg (met name de duivinnen) afgelopen weekend extra gemotiveerd, en dat is volgens mij iets te goed gelukt. Het zijn nu net verliefde pubers die het hok niet uitwillen, ze willen zelfs niet in de ren.. pfffff, vrouwen!?

Maar waar ik mij het meeste “zorgen” om maak is dat we op dringend advies van onze dokter de duiven hebben gedruppeld tegen de lange luis. Volgens Nanne is elke luis vijf plaatsen terug op de uitslag, “en dat doen we niet”  is zijn mening. Eerlijk is eerlijk, we hebben nog nooit getwijfeld aan zijn kundigheid en hebben altijd het advies opgevolgd. Maar nu toch wel een beetje buikpijn van. Om het te beperken hebben we het afgelopen zaterdag, een uur na thuiskomst gelijk gedaan. Alles in een keer! Zondag hebben we het bad ritueel overgeslagen en uitgesteld naar maandag. Naja, we zullen moeten afwachten of het nadelige effecten heeft op de duiven.

We hebben net als altijd veel vertrouwen in de duiven, lukt het niet zaterdag dan is het ons eigen schuld en moeten we niet klagen.

De rovers hebben ook in de gaten gekregen dat de junioren s’ morgens vroeg trainen, zowel de sperwer als de havik zien onze jonkies wel zitten als ontbijt. Vanmorgen was het toppunt van deze week.. na ruim een uur trainen wil de ploeg landen op het hok en juist op dat moment duikt de sperwer er tussen, een hoop veren en blinde paniek. Als de ploeg na een kwartier weer terug is komt het haviksvrouwtje de rust verstoren, het grote (lelijke) beest blijft de ploeg aanvallen. Ik denk wel vijf of zes keer zet ze de aanval in, gelukkig niets gekregen! Maar de schik is enorm, na een half uur zijn er 6 thuis. Om 10:00 uur (los gelaten om 6:00 uur) is de rest eindelijk weer op het hok. Gelukkig hebben ze goed gegeten, hopen dat het meevalt maar dit zijn van die momenten dat de stress te groot wordt en de kans op Coli snel toeneemt.

We eindigen dit riedeltje met iets héél leuks.. Onze beide dochters zijn gelaagd voor hun diploma, en daar zijn we natuurlijk super trots op! Duivensport is mooi, maar toch zijn er nog mooiere momenten 💔

Iedereen succes komende vluchten, geniet van de duiven en de aankomsten.

# De vlag uit voor Marit en voor Ivon, gefeliciteerd meiden.