Half april
En dat waren de Paasdagen.. Anders dan we gedacht en gehoopt hadden. Tuurlijk was het gezellig en hebben we genoten, maar het was anders!
Alles is anders maar we moeten het beste er maar van maken. Klagen heeft geen zin en gaat ook heel snel vervelen. We moeten genieten van alles wat we wel kunnen en wat we wel mogen.
We zijn zelf erg druk geweest om het huis, met van alles en nog wat. Met veel vrije dagen hebben we dus ook veel kunnen doen ;-) Gelukkig is het bijna klaar. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het heerlijk vind maar het ‘zware’ werk mag wel klaar zijn hoor. De sportschool is dicht maar het is lang geleden dat ik zoveel beweging heb gehad als de laatste tijd. Ik denk deze week nog en dan eerst maar een paar dagen niets, of in ieder geval niet veel.
Marit is over de helft met haar tentamens en het gaat super, ze heeft er een goed gevoel bij. Ze is er nog niet maar het lijkt allemaal goed te gaan. Hierna gaat ze eerst nog 2 jaar VWO doen en daarna haar vervolgopleiding. Maar eerst dus lekker 2 jaar dicht bij huis, kunnen we nog even wennen aan het idee dat ze toch wel ouder gaan worden ;-)
Voor wat betreft de duivensport is het rustig, en dan vooral vanuit ons landelijk orgaan. Tuurlijk weten we allemaal wel wat we op dit moment wel mogen en wat we niet kunnen. Maar de berichtgeving is wel erg summier.. Ik hoop echt dat wanneer we met een plan kúnnen komen we ook echt met een plan komen, en er dan ook alles aan gaan doen om de juiste instanties te overtuigen dat we het kunnen (binnen de regels en met de gezondheid op nummer één). We zullen het moeten afwachten, we kunnen alleen ons eigen plan maken. Zorgen dat we er klaar voor zijn op het moment dat we kunnen.
In en om de hokken is het verder ook rustig, geen veranderingen in de verzorging en de duiven doen het prima. De jongen van de eerste ronde vliegen al beter hun dagelijkse rondjes dan de garde van voorgaande jaren, dat geeft toch iets meer plezier. Als ze uitgevlogen zijn veranderen ze wel gelijk weer in schapen, de hele kudde achter het huis onder toezicht van onze poes?! (die speelt dan weer de border collie). Het is een komisch schouwspel..
De vliegduiven doen het goed, we proberen ze rustig te houden maar dat is toch moeilijker dan ik dacht. De duivinnen trainen knetter hard om het huis en de doffers krijgen er ook steeds meer plezier aan. De hokken gaan om de dag los om het zo kalm mogelijk te houden. Het voer hebben we iets lichter gemaakt en we zijn van volle bak naar ruim voldoende gegaan. Of het allemaal wat uitmaakt weet ik niet, maar je probeert wat. We lezen ook veel over de wijze waarop anderen het doen, hieruit merk je wel dat niemand echt de juiste manier weet. Het is natuurlijk ook erg moeilijk. Er zijn liefhebbers die ze weer gekoppeld hebben, maar of dat de oplossing is betwijfel ik.
Volgende week staat er weer een bezoekje gepland aan Nanne Wolff, niet omdat het moet.. maar omdat het kan.
Ik hoop dat iedereen gezond blijft en ondanks de situatie toch een beetje kan genieten. # stay safe
# op de foto de jongen genieten in het zonnetje