drukte op de kraamafdeling

We beleven een geweldige tijd met onze twee bonuskinderen uit Wit Rusland, het hele gezin geniet van hun aanwezigheid. En natuurlijk is het druk, en natuurlijk moet je de aandacht verdelen en moeten je eigen dingen soms wachten.. Kinderen opvoeden kost inderdaad veel energie en veel tijd, vooral als ze uit een ander land komen waar de gewoontes nogal verschillen met die van ons. De taal barrière die er in het begin toch wel is, Russisch is nu eenmaal niet onze tweede taal zullen we maar zeggen. Maar met een beetje liefde en aandacht en nog een beetje meer geduld kom je heel ver, en je krijgt er ontzettend veel voor terug!

Is het met onze duiven en alles er om heen niet precies het zelfde? Wat je er niet in stop kun je er ook niet uithalen.. en dan bedoel ik niet de gif-mengsels die sommige liefhebbers ‘medicijnen’ noemen. Nee, ook hier bedoel ik liefde en aandacht en vooral heel veel geduld. Ik merk aan mezelf dat met name het geduld hebben steeds moeilijker wordt. Het gaat te veel op de automatische piloot en soms vergeet ik wel eens dat het dieren zijn (en geen robotjes met veren). Het moet allemaal zo als ik dat wil, maar soms kan dat niet om de één of andere reden. Je beste duiven doen het eigenlijk altijd goed, nooit geen problemen en nooit geen tegenwerking. Maar ja, het zijn niet allemaal toppers.. helaas.

Je hebt als liefhebber een aantal stressmomenten in een duivenjaar, het koppelen en de start van de kweek is daar één van. En zoals ik al zei, daar wordt je geduld enorm op de proef gesteld. Vechten met de buurman is met stip stressfactor nummer één. Je hebt van die tokkie-doffers waar eigenlijk geen andere duif naast kan zitten, daar valt gewoon niet mee te leven. Nu is mijn geduld door een aantal van deze tokkies enorm op de proef gesteld.. Op dit moment zijn we zover dat er nog 3 vakken dicht moeten blijven (2 in het vlieg hok en 1 in het kweekhok). Ik heb me er maar bij neergelegd, ik denk dat ik niet veel andere keuze heb. Ik zie het maar als kweekbakken en laat de koppels om beurt een halve dag los op het hok.

Ondanks dat het stress is mogen we niet klagen, zeker niet! Op dit moment is het dag 12 van de koppeling en moeten er nog 3 koppels in het vlieghok leggen, bij de kwekers heeft 1 (jong) koppel nog niet gelegd. Van onze beste kwekers zijn de eieren inmiddels overgelegd en mogen ze voor de tweede broed gaan, deze mogen ze zelf uitbroeden en grootbrengen.

Nu alles weer een beetje rustig is gaan we eerst maar proberen te genieten van deze periode. We gaan ons best doen om ze weer een beetje op gewicht te krijgen, we doen de rennen weer open en zullen vanaf zaterdag weer het wekelijkse zwemfeestje gaan organiseren.

Afgelopen zaterdag de NPO ledenraad, het was via de livestream voor iedereen te volgen. En vergeleken bij andere livestreams, van bijvoorbeeld sectievergaderingen en of andere platforms, is deze zeer goed bekeken. Wij hebben ook met grote regelmaat delen gevolgd.. Als je de stream volgt kun je ook je mening geven via een discussie waaraan iedereen die meekijkt mag deelnemen, en daar is flink gebruik van gemaakt. Er waren weer een paar pipos die zich zelf enorm voor schut hebben gezet, onbegrijpelijk dat er duivenmelkers zijn met het IQ van Bonny st. Clair, ze kunnen amper schrijven maar ze gooien werkelijk alles in de chat en schamen zich er ook nog niet voor.

We moeten ons als liefhebbers ver distantiëren van dit soort mensen, uitspraken als “ doodknuppelen”, “ doorrijden als ik hem voor m’n auto krijg” en wat allemaal nog meer, mogen we niet (nooit) accepteren.

Hoe we er ook in staan en hoe we er ook over denken, we moeten toch verder met elkaar. En laten we eerlijk zijn, als dit gedrag het voorland is van een NPO bestuurder.. Wie wil de kar dan nog trekken?

Zaterdag is het alweer 1 februari, als we de kalender omslaan dan zien we de voorjaarsbeurs staan. Het komt steeds dichterbij.. nog maar even genieten van het laatste stukje “stille seizoen”

# op de foto een jong koppel uit het vlieghok