14. jan, 2020

Herfst i.p.v. winter

Aanstaande maandag 20 januari is het Blue Monday, de meest deprimerende dag van 2020.. Naja, dan hebben we die maar vast gehad en kunnen we verder met alleen maar positieve dagen. Er is genoeg om depressief van te worden, maar er is nog meer om gelukkig van te worden.

Als je wat sites leest van verschillende liefhebbers dan kom je nogal wat verschillende meningen en gevoelens tegen. De meeste meningen zijn gebaseerd op negatief of positief gevoel, blijdschap en frustratie liggen soms erg dicht bij elkaar. Zo las ik de afgelopen dagen twee uitersten, Embregts-Theunis en van der Stouwe-Douna. De eerste erg negatief, werkelijk niets is goed.. en de tweede erg positief. Beide leuk om te lezen maar je kunt er verder niets mee, het is maar te hopen dat Peter Theunis Blue Monday overleeft.

Jazeker, ik heb ook een mening! En ik ben er al meerdere keren op aangesproken of het wel verstandig is om mijn mening in ons weekriedeltje te schrijven. Het blijkt toch dat het voor sommige liefhebbers erg lastig is om onderscheid te maken in privé en “in functie”, wat ik (wij) persoonlijk vinden is natuurlijk niet de mening van onze vereniging of de afdeling. Hier op de site schrijven we alleen over ons als combinatie, wat wij vinden en hoe wij denken.. Bestuurlijke issues en meningen  worden hier niet besproken.

 

We zouden geen duivenuitjes meer doen voorlopig, maar afgelopen zondag toch samen met Marit naar de tentoonstelling van onze buurvereniging in Winschoten geweest. Het was er druk maar zeker gezellig, zoals het hoort! Het publiek kwam van veel verschillende verenigingen en was dus heel divers. En dat we niet alleen maar vrienden hebben in de duivensport was helaas wel een beetje merkbaar, het viel zelfs Marit op. Beetje jammer maar het is niet anders.

Het zal niet zo lang meer duren of dit is de duivensport, wat je zag bij de club in Winschoten is de toekomst van onze sport.

 

Op de hokken gaat het goed! De duiven zijn door hun dipje heen en zijn springlevend, vooral in de doffers zit flink wat muziek. Ze zijn klaar om gekoppeld te worden, maar wat wil je ook met dit zachte weer.. We gaan proberen om de koppels deze week samen te zetten en dan is bij ons ook seizoen 2020 begonnen. Kweken is een mooi onderdeel van onze hobby, ik doe het graag. Dat is ook gelijk het probleem want voor ik het door heb loopt er een kudde jongen (uitspraak van Trea 🤩). Ik hoop dat we het dit jaar een beetje in de hand kunnen houden en dat we niet alle 100 ringen op gaan gebruiken voor eigen gebruik.

Voordat de jongen in het jonge duivenhok gaan moet er eerst getimmerd worden, voor ons gevoel is het hok nog niet helemaal goed. Het hok staat bijna twee maanden leeg, dus tijd genoeg om advies te vragen en verbeteringen door te voeren.

Met de twee duiven die ik apart heb gezet vorige week gaat het nog steeds niet goed, ze zijn onverklaarbaar benauwt. Ze hebben een complete gif-cocktail aan medicijnen gehad, ze geven bijna licht en staan stijf uit maar helaas nog steeds zonder resultaat. Ze blijven apart van de groep, we nemen hierin geen risico voordat we bij Nanne Wolff zijn geweest.

 

De jongens uit Wit Rusland zijn er, Sascha en Maksim. Beide zijn ze negen jaar oud  en beide zijn het hele spontane jongens! We hebben uitgebreid kennis gemaakt en inmiddels zijn ze al een paar dagen in ons gezin, en ik moet zeggen dat het erg goed gaat. Natuurlijk is het begin wat lastig, de taal, ver van huis in een vreemde omgeving, eten wat ze niet kennen en ga zo maar door. Ze pakken het goed op en samen met onze kinderen leren ze snel onze gewoontes (en gebreken natuurlijk haha). Overdag lekker naar school, s ’avonds huisje boompje beestje en in het weekend leuke uitstapjes. Voor de jongens en onze kinderen erg leuk maar voor ons natuurlijk ook!

Iedereen succes aankomende maandag!

# op de foto genieten de kweek-doffers van hun zwemfeestje