23. aug, 2019

Vakantie-modus

In de vakantie is alles een beetje anders dan 'normaal', ook dit stukje schrijven.. Vanaf volgende week gaat het weer zoals ik dat graag wil, twee keer per week of in ieder geval in het begin van de week.
 
Voor nu gaat alles in de vakantiemodus, ook het verzorgen van de duiven. We genieten samen van onze laatste vakantie week en doen lekker waar we zelf zin in hebben. Vanaf maandag is alles weer normaal, dan begint school en werk weer. Voor Marit zal het wel even wennen zijn, dan zijn haar 8 weken vakantie (eindelijk) om! 
Gelukkig kunnen we ook nog even genieten van zomers weer, een heerlijk zonnetje en hoge temperaturen.
 
De junioren hebben vorige week een leuk en goede africhting gehad, 2 nachten mand en dan ruim 40 kilometer vliegen tot aan de hokken in Heiligerlee. Ik ga niet zeggen dat ze wat geleerd hebben.. want ik zou niet weten wat? In mijn optiek moeten ze alleen leren om zo snel mogelijk naar huis te komen, dat is het enige wat belangrijk is. 
Echt makkelijk was het niet, en dat begrijp ik ook wel. De junioren zaten immers ook in de vakantiemodus. Alle duiven zijn weer thuis en daar gaat het om.
 
We hebben de doffers en duivinnen maandag van elkaar gescheiden, het is een stuk aangenamer geworden op de hokken. De testosteron voerde de boventoon,  er werd niet meer getraind en eten vonden ze ook niet meer belangrijk. We hebben dit dus alleen gedaan om weer rust te krijgen op de hokken, niet meer en niet minder. We verwachten niet dat de groep er beter door gaat presteren, uitgangspunt blijft thuis komen.
 
De jongen bij de vliegers zijn allemaal uit het ei gekropen, nieuw leven! Ik ben van mening dat het heel goed is voor de oude duiven om samen nog een nestje te hebben. Dit is tenslotte wel waar ze het hele jaar weduwschap voor hebben gespeeld..   We hebben de oude vliegduiven nog niet weer los gehad, we wachten nog een weekje en dan mogen ze weer genieten van hun rondjes rond het hok. Met een week of zes gaan ze in de "ruststand", dus nu nog even lekker genieten.
 
Tja, eigenlijk wil ik nog wel iets zeggen over vorig weekend.. De melding van vrijdag dat de duiven naar Beek en Donk gaan, om daar gezamenlijk (Noord en Zuid) te lossen als het weer het toe laat, viel me nogal rauw op mijn poffert. Dit was voor mij zo'n melding van ik begrijp het niet maar heb er wel begrip voor! De argumenten waren natuurlijk goed, de genomen actie was goed en het nemen van verantwoording was goed.. Maar ik was / ben het gewoon niet eens met het gezamenlijk naar de zelfde losplaats op een (te) korte afstand. 
 
Maar goed, ik heb de duiven in-gemand en hiermee ben ik dus akkoord gegaan met de losplaats Beek en Donk. Mijn eigen verantwoording!
 
Dan zaterdag en zondag... We wisten natuurlijk allang dat de duiven niet gelost konden worden. Laten we eerlijk zijn?! Maar goed, hoop doet leven. En zo heeft vast iedereen gedacht die heeft in-gemand. Als dan uiteindelijk zondagmiddag laat bekend wordt gemaakt dat de vlucht wordt afgelast, tja, dan ben je flauw! Jammer, jammer, jammer!! Maar het is niet anders.
 
En dan begint het feest?! Ongelofelijk wat we voorbij hebben zien komen aan opmerking op facebook. We hebben met verbazing de reacties gelezen.. en ook van mensen waar we het niet van hadden verwacht, echt zo jammer dit. 
Je weet dat je geen vrienden maakt als bestuurder of commissielid, maar hoe je het ook went of keert.. we blijven wel mensen! 
 
Gelukkig zijn er ook heel veel liefhebbers (en ook partners van) die wel begrip hebben voor ongewone situaties en omstandigheden die niemand in de hand heeft, de reactie van deze lieve mensen zijn veel belangrijker.
 
Meer hoef ik er niet over zeggen, denk dat iedereen het wel begrijpt.
 
Komende winter gaan we met elkaar in overleg en gaan we samen de goede en minder goede zaken van seizoen 2019 bespreken, en zo komen we ergens!
 
Helaas zullen de negatieve schreeuwers dan hun winterslaap houden ergens onder een grote steen en pas weer wakker worden op de tweede vrijdag van april 😉 
 
Succes met de vlucht vanuit Venlo of Maaseik, geniet van het mooie zomer weer en van de aankomsten.
 
 
# op de foto Evialina, trotse moeder van een (pleeg) jong