14. dec, 2018

terug kijken, of juist niet?

Aan het eind van ieder jaar is het de gewoonte geworden om even terug te kijken, terug naar wat het jaar ons heeft gebracht. Leuke dingen, fantastische dingen en misschien ook wel minder leuke dingen. Ik ben zelf niet zo van  het terug kijken, alleen als ik er van kan leren of er beter van wordt..

Ik heb een geweldig leven! Iedereen die ik lief heb is gezond en om me heen, ik ben erg gelukkig met wat ik heb. Mooi gezin, mooi huis en goed werk. En wat betreft leuke dingen, die heb ik meer dan voldoende. Vaak hoor je kreten als vrienden en familie, en dat begrijp ik ook.. soms?! Voor mij gaat dat niet op, op nummer één met stip staat mijn gezin. Trea en ons KNMI (Kevin, Nick, Marit en Ivon).

 

Dat terug kijken gebeurt ook erg veel in onze sport, het wil maar niet lukken om met z’n allen vooruit te kijken. Er is een hand vol mensen die zich enorm druk maakt over de komende veranderingen, over afspraken die lang geleden al zijn gemaakt. Mensen die als maar blijven roepen dat het moet blijven zoals het is of liever nog, weer zo moet worden zoals het was.

De grootste groep liefhebbers, ik denk dat de 80 / 20 regel hier meer dan van toepassing is, wil alleen maar in april met zijn of haar mandje duiven naar het lokaal en een dag later bij het hok staan om zijn of haar duifjes weer te verwekomen. En als het even kan, zo goedkoop mogelijk. Met name dat laatste is natuurlijk wel een dingetje. Zo las ik vandaag in de media (FB) dat er vliegprogramma’s zijn die drie vluchten op één dag organiseren, voor de kleine liefhebber onmogelijk en niet te betalen.. aldus de schrijver van het stukje.

Mijn inziens is dit weer terug kijken en voorbij gaan aan de gemaakte afspraken. Dit programma (zoals alle vliegprogramma’s) is gebaseerd op specialisatie, dat hebben we namelijk afgesproken met elkaar! Daarom ook meer Vitesse vluchten, en daarom ook eerder starten met de jonge duiven enz. We moeten ook niet mee willen doen aan alle vluchten, dat is namelijk onmogelijk. Tenzij je hokken vol duiven hebt, heel veel tijd en voldoende geld. Eén vlucht per weekend, dan blijft het leuk. En als je wil deelnemen aan twee vluchten dan staat dat natuurlijk vrij. Het is voor de verenigingen, samenspelen en afdelingen belangrijk om ruimte te geven om te kunnen specialiseren.

 

Genoeg hier over hoor, tot aan april blijven we hier over discussiëren en zijn er voor en tegenstanders. Geeft niets, als we maar niet gaan schreeuwen ;-)

 

Afgelopen zaterdag de feestelijke prijsuitreiking gehad van onze vereniging. Zeer geslaagd! Het was een hele gezellige avond, veel ruimte voor de kampioenen en even veel ruimte voor de net niet kampioenen. Nagenoeg iedereen was er, dat zegt wel iets over de club! We zijn er trots op.

Zelf zijn we flink in de prijzen gevallen, we hebben ook een goed seizoen gehad. Op onze diploma staan, 1e Vitesse on-aangewezen, 5e Vitesse aangewezen, 3e midfond on-aangewezen en 3e aangewezen, 1e natour on-aangewezen, 1e duifkampioen Vitesse, 1e duifkampioen midfond en 1e duifkampioen natour.

Vooral de duifkampioenen zijn we erg blij mee, op alle disciplines waar we hebben mee gedaan hebben we de eerste duifkampioen. Hoe mooi is dat!  

Maar er is voor komend seizoen weer genoeg te doen hoor, er waren collega club leden die nog meer kampioenschappen hadden. Dat zijn ook de terechte kampioenen, proficiat mannen!

 

Nog een weekje werk en een weekje school, dan hebben we twee weken vakantie. Heerlijk toch, we hebben er zin in. Vooral omdat volgende week zaterdag ons meisje Elvira, uit Wit Rusland, komt en bij ons de feestdagen gaat door brengen. En feestdagen worden het voor haar! We gaan haar lekker verwennen. We gaan leuke uitjes doen, shoppen met haar zodat ze weer voldoende kleding mee krijgt naar huis. Maar we gaan haar vooral opnemen in ons gezin en haar de liefde geven alsof ze onze eigen dochter is. Dat is niet moeilijk hoor, het voelt ook gewoon zo. De band die Trea en Elvira hebben is fantastisch, het klopt dus echt.. een moederhart staat altijd open.

 

Oh ja, met de duiven gaat het super! Het eerste eitje is gelegd.. Dat was niet de bedoeling trouwens haha! Er zitten een paar late doffers bij de jonge duivinnen, en die krijgen het steeds gezelliger samen. Resultaat, één koppel op eitjes. Het is sowieso een vruchtbare tijd aan de Oude hornweg in Heiligerlee, we hebben een hennetje broeds en ze zit inmiddels al 14 dagen te broeden op 8 eieren?! Nog een week en het voorjaar is begonnen 🙂