Mooie week
Gelukkig hebben we de afgelopen dagen veel leuke dingen gedaan en of meegemaakt voor wat betreft onze mooie hobby! En dat is na een tegenslag zoals we die hadden in het weekend van 5\6 juni, wel weer heel erg fijn.
We kregen gisteren bericht van een aller aardigste meneer uit het Belgische Turnhout, meneer belde om te zeggen dat onze laatste van Sens, de 19-534 bij hem was binnen gelopen. Na een leuk gesprek hebben we afgesproken dat de duif zondag as. weer los wordt gelaten, zoals meneer zei “dan heeft hij de wind van achteren” .
Afgelopen zaterdag kreeg ik tegen half vijf in de middag telefoon van de NPO, er was een vroege duif gevallen bij ons in de buurt. Een aankomst van de vlucht ST. Vincent afstand ruim 1220 KM. En omdat het om een hele vroege ging werd mij gevraagd of de controle kon uitvoeren. En of ik dat wou! Prachtig was het, wat een mooie ervaring om een duif te zien die zo’n grote prestatie heeft geleverd. Onderdeel van de controle is om de duif even in handen te nemen om te ervaren of de duif idd de inspanning van de vlucht heeft geleverd. En dat kon je aan alles zien en voelen.. Wat een patser die zwarte doffer. Menig sprinter van ons ziet er na aankomst van 250 KM minder uit. De controle was uiteraard in orde, de trotse winnaar Hendrikus Koning. De heer Koning heeft alles al gewonnen in zijn lange duiven carrière, maar deze had hij nog niet. Het is hem meer dan gegund!
Nog een liefhebber met de duif in zijn hart geboren, de heer Bob Visser. Woont bij ons om de hoek en is helaas door gezondheidsproblemen gestopt met de actieve sport. Maar dat hij altijd een liefhebber blijft, is wel duidelijk. woensdagmiddag bracht Bob een zeer vermoeide duif bij ons, opgeraapt van de straat en eerste hulp (water) verleend. Trea heeft de duif aangenomen en nog een praatje gemaakt, gezellig zei ze en wat ze ook zei “hij heeft wel verstand van duiven he” . En wat dit verhaal dan nog extra mooi maakt, de duif van was Comb. Witteveen uit Finsterwolde, Hemelsbreed 5 KM verderop. Nog achter van Sens en toch net niet genoeg kracht om thuis te komen, maar wel genoeg karakter om te overleven. Zo zie je maar, duivensport is prachtig.
De vliegploeg maken we klaar voor weer een weekend, met zoals het nu lijkt slecht duivenweer, hopen dat het mee valt. De duiven hebben wel heel wat extra’s nodig om week in en week uit te kunnen presteren, juiste voeding en begeleiding. Vooral dat laatste is belangrijk, als een duif aangeeft niet te kunnen dan gunnen we hem of haar rust. Ook door de week met trainen, willen ze niet dan hoeven ze niet. Trainen vinden we zo halverwege het seizoen sowieso niet heel belangrijk, voeding en rust wel.
De ploeg staat er goed op, voor zover wij dat kunnen beoordelen natuurlijk. Waarschijnlijk gaan er 20 mee voor de midfond en voor de fond 1 of 2, maar zeker weten we het pas op het moment als de duiven in de mand gaan. Een aantal zijn voor dit jaar uitgevlogen, helaas!
De junioren gaan ook als de brandweer, tot nog toe doe ze alles volgens het boekje. Ze trainen prima, eten als groten en hebben alle stressmomenten goed doorstaan. We hebben ze zelfs al een aantal keren kunnen lappen, op korte afstanden maar het gaat om de ervaring. Ze zijn er allemaal nog! Eén heeft er twee dagen over gedaan en zit nu bij te komen in de garage, maar hij is terug! Het zijn ook niet allemaal topatleten natuurlijk 😎
Genieten van het tropische weer, voor in en om de hokken is het wat minder maar we mogen niet klagen. Alles is leuker met mooi weer! Pas op met de jonge duiven, warm weer en Coli gaan hand in hand. Voorkom stress en teveel inspanning, laat ze maar lekker luieren.
Voor komend weekend iedereen succes!
# Een foto met constatering van de 1e NPO ST. Vincent Sector 4 2021, wat een prestatie.