De laatste weekjes
Een hok vol duiven en geen vluchten.. De beslissing om niet in te korven hadden we gelijk na de slechte laatste midfond al gemaakt, we waren er even klaar mee!
Achteraf, nu we het verloop van de jongen en de fond weten, kunnen we makkelijk praten, maar dat zou onzin zijn. Als we niet één van onze beste duiven waren verloren hadden we gewoon ingekorfd op beide vluchten. Dus in dit geval is ons een tweede K. weekend bespaart gebleven.
Maar goed, nieuwe week is nieuwe kansen zullen we maar zeggen. En deze nieuwe week is voor onze dochters wel een beetje onwennig en ook wel een beetje niet leuk. School is weer begonnen! Daar waar papa en mama héél blij zijn dat de kinderen eindelijk weer eens iets zinnigs gaan doen, denken de dochters daar zelf toch iets anders over. Uiteindelijk zal het allemaal weer goed komen en kijken ze er volgende week weer heel anders tegen aan. Valt ook niet mee om na 6 maanden weer fysiek naar school te moeten.
In de vrije uurtjes zijn Trea en ik aan het klussen bij onze jongste zoon, sinds vorige week trotse eigenaar van zijn eigen woning (onze schoondochter natuurlijk ook) Niet dat er heel veel moet gebeuren maar alle kleine beetjes zorgen er wel voor dat pa en moe elke avond bekaf op de bank zitten haha!
In en om de hokken gaat het goed. De oude duiven zijn geselecteerd en gekoppeld om nog een jong groot te brengen. 8 koppels zijn er nog! Betekend dat we ruim moeten aanvullen met jongen van 2020, we denken dat het wel gaat lukken, en anders blijven er maar een paar bakken leeg. Maar vooralsnog is er voldoende potentieel aanwezig 👍 . De junioren en de laatjes hebben we zondagochtend en dinsdagochtend een kort lapvluchtje gegeven. Dinsdagochtend al op tijd vertrokken en toen we de manden open zetten (zo rond 7:30 uur) was het nog behoorlijk dampig.. Op de terugreis waren we daar niet helemaal gerust op. Maar schijnbaar kunnen ze daar prima mee omgaan, de manden waren net opgeruimd in de garage toen de groep boven de hokken cirkelde. We gaan vrijdag met een gerust gevoel inmanden, niet dat we een knal uitslag gaan maken hoor.. maar ze komen wel weer terug!
Er is weer veel discussie over de eerlijkheid van ons spelletje. Aanleiding is de laatste fondvlucht vanuit Chateaudun. Bijna alles wat gezegd en geschreven wordt is waar, de meeste zaken zijn ook zo krom als het maar kan. Met name de commerciële spelers drukken ons met de neus op de feiten. Als voorbeeld zag ik meneer Hooymans een paar uur na zijn eerste duif al de melding maken dat zijn duif de snelste was van ruim 15.359 duiven (Semi nationaal/ noordelijke Unie). Maar dat zijn duif een goeie midfondvlucht heeft gevlogen van precies 500,769 KM wordt er niet bij gemeld. Ook Veenstra en zoons waren erg commercieel bezig, amper een uur na aankomst stond de duif, incl. foto en stamboom, op social media. De ‘normale’ liefhebber stond toen nog gewoon op zijn duiven te wachten. Schijnbaar is bij de familie Veenstra alleen de eerste belangrijk.
Iedere liefhebber heeft of krijgt te maken met oneerlijk spel. Dat hoort ook een beetje bij onze sport, soms ik, soms jij en soms wij allebei.
Weet je wat ik persoonlijk het meest ergerlijke en oneerlijke vind? Dat wij beperkt zijn in het beoefenen van onze sport doordat we moeten werken en naar school gaan. Eerlijker zou zijn als de beschikbare tijd van verzorging voor iedereen gelijk is.
En dat kan natuurlijk niet! Ik wil alleen aangeven dat eerlijk spel voor iedereen een andere beleving is.
Voor komend weekend iedereen succes! We proberen er nog vier leuke weken van te maken, voor je het weet zitten de kleppen weer een half jaar dicht.
# STAY SAFE
# de junioren inspecteren de vloerdelen op alles wat eetbaar is 😀