Gezinshobby?

“Het wel en wee in en om de hokken in Heiligerlee”

We hebben een topseizoen! Net als vorig jaar lijkt het wel of alles vanzelf gaat, we verspelen (gelukkig) heel weinig duiven, ons prijspercentage is ver boven gemiddeld en aan kopduiven hebben we al helemaal geen klagen. We bezitten een paar echte toppers, zowel in het vlieghok als in het kweekhok. Duiven die ons er week in week uit doorslepen, duiven waar we op kunnen rekenen.

Ik schrijf bewust dat het lijkt of alles vanzelf gaat.. Dat is natuurlijk niet zo. We zijn voor duivenmelkers begrippen een jong gezin, dat brengt allerlei drukte met zich mee. We zijn elke dag aan het werk, gaan om 7:30 uur de deur uit en zijn om 17:30 uur weer thuis. In en om het huis moet natuurlijk van alles gebeuren, elke dag maar weer. We hebben vier kinderen, de beide jongens staan op eigen benen en de meiden wonen nog lekker thuis. Kinderen opvoeden, pubers.. tieners.. Hoef ik verder niet uit te leggen denk ik.

In de hokken gaat het ook niet altijd zoals je dat had gepland.. Van de 40 vliegduiven hebben we 7 verspeeld, 2 zwaar gewond door de roofvogel en zitten er 11 achter in de ren. De duiven achter in de ren zijn niet goed genoeg om in het vlieghok te blijven. Al met al zijn er na 13 weken en 17 vluchten dus nog 20 over die mee kunnen.

Bij de kwekers blijken 2 duivinnen niet meer te leggen (ouderdom) en heeft onze Johnny boy doffer serieuze vleugelproblemen. Becky is van 2009 en loopt op haar laatste adem, zal vandaag of morgen over zijn met haar..

De jonge duiven hebben een moeilijke opstart gehad, bij het afzetten hebben ze wel een week of 4 tegen de coli aangezeten. Hierdoor zijn ze voor het eerst los geweest toen ze 7 weken oud waren. Volgens mij hebben zie hierdoor de vliegtrein gemist en zijn ze op de looptrein ingestapt. Ik weet dat ze kunnen vliegen, maar nu ruim drie weken voor hun eerste keer op de wagen vliegen ze nog steeds niet. Dagelijks trainen ze minder dan een kwartier.. Een week of drie geleden hebben ze 3 dagen echt Coli gehad, niet lang gelukkig maar wel heel heftig. Om een lang verhaal kort te maken, de jongen lopen ongeveer 5 weken achter op schema.

Ik ben elke dag om 5:30 uur uit bed, we verzorgen de duiven ieder ochtend en dat kost ons 2 uur. In het weekend staat de wekker op 7:00 uur. We eten elke dag warm om 19:00 uur, eerder kan niet want dat komt niet goed uit met het trainen van de duiven. Na het eten zijn we nog een uurtje bezig en rond 20:30 uur gaan de hokken dicht, klaar. Inmiddels korven we elke donderdag en vrijdag in, dit zijn hectische dagen.. Warm eten lukt dan niet.

Van april tot september kunnen door de week niets plannen, we zijn alleen met de duiven bezig. Weekendjes weg gaan kan al helemaal niet en vakantie plannen we tussen de vluchten door.. Duiven is een gezinshobby, niet omdat het gezin dat graag wil of zo leuk vind. Nee, het is een gezinshobby omdat iedereen zich moet aanpassen en in de vluchtperiode alles om de duiven draait.

Dit is natuurlijk niet voor mij alleen maar voor alle goed presterende duivenmelkers en hun gezinnen, je moet er veel voor doen en misschien nog wel veel meer voor laten.

Ben ik nu aan het klagen? Nee hoor, integendeel! Ik heb het super naar mijn zin. Ik heb met Trea een droomvrouw en samen met onze kinderen een heerlijk gezin. We genieten elke dag van onze momenten. De tijd die we hebben besteden we samen en in de maanden dat de duiven op rust zitten zijn voor ons de maanden dat we heel veel leuke dingen doen samen.

Liefhebbers die hard spelen met hun duiven doen er dus veel voor, dit mag best een klein beetje gewaardeerd worden. Een felicitatie, een belletje, een WhatsApp of facebookberichtje, alles is leuk.. Behalve net doen of het heel normaal is en mooie prestaties negeren.

Het is een kleine moeite om elkaar te feliciteren met een eerste plaats of een mooie uitslag, het is ook een kleine moeite om elkaar te steunen bij een tegenslag. Maakt het allemaal net wat leuker.

Straks in-manden voor Arlon! Iedereen alvast succes voor komend weekend.